Nog slaperig van de late ALV-vergadering van de avond tevoren verzamelde een harde kern van negen vogelaars zich op de vroege zaterdagmorgen bij De Koet.
Het paste net in twee auto’s en daarmee vertrokken wij richting Meijendel, een prachtig duingebied bij Wassenaar op een uurtje rijden van Kockengen. Doel was het luisteren naar de nachtegaal, die daar in het voorjaar volop te horen hoort te zijn – niet, zoals je misschien zou denken, alleen ’s nachts, maar 24/7.
En jawel, dat bleek helemaal te kloppen. Op het eerste deel van de tocht, door het bos, was er nog geen nachtegaal te bekennen – wel volop allerlei andere vogels.
Zodra we in de favoriete biotoop van onze gevederde vriendjes aankwamen, namelijk struweel van meidoorns en duindoorns, zongen ze ons luidkeels en van alle kanten toe. Ik denk dat we in een uurtje wel een stuk of twintig nachtegalen hebben gehoord, op sommige plekken twee of drie tegelijk, die elkaar muzikaal aan het uitdagen waren. Opvallend is de kracht, de helderheid en de variatie van de zang. Misschien zingt de merel nog mooier maar de nachtegaal is beslist indrukwekkender. Luister maar eens naar de zanger die Peter van Harten in onderstaand filmpje vastlegde.
Meijendel (afgeleid van ‘meidoorndal’) is een prachtig natuurgebied. We beperkten ons niet tot alleen de nachtegalen en zelfs niet tot de vogels. Allerlei planten (waaronder de Zandpaardenbloem), (kost-)mossen (bijvoorbeeld Duinbekermos) en zelfs paddenstoelen (de Gesteelde stuifbal) lieten zich geduldig bewonderen.
Waarna wij moe maar voldaan de terugtocht naar Kockengen aanvaardden en exact op de geplande tijd van 13:00 weer thuis waren.